سرخس : نگهداری و معرفی انواع آن

 دمای مورد نیاز برای گیاه شما 16 الی 24 درجه سانتی گراد است که نیازمند محیط گرمی می باشد.

البته بسته به نوع گیاه سرخس، دمای پایین تا 10 درجه و دمای بالا تا 30 درجه را هم تحمل می کند.

نور غیر مستقیم خورشید. اگرچه مقدار کمی از نور خورشید (وقتی زیاد گرم نیست) باعث رشد می شود. تابش نور خورشید از طریق پرده های توری به خوبی کار می کند.

برای آبیاری گیاه صبر کنید تا رویه خاک گلدان شما خشک شود، سپس دوباره به خوبی آبیاری کنید. در طول زمستان آبیاری کمتر میباشد.

کمپوست معمولی گلدان یا خاک، خاک شنی و مخلوط های مخصوص کاکتوس ها و ساکولنت ها همه برای گیاه خوب هستند، اساساً باید مخلوط نوعی خاک با زهکشی خوب باشد. از استفاده از هر چیز خیلی فشرده یا سنگین مانند خاک سطحی 100% خودداری کنید زیرا ریشه ها مقداری زهکش طبیعی را ترجیح می دهند. به همین ترتیب، به یاد داشته باشید که آنها آب خود را دوست دارند، بنابراین اگر مخلوطی که استفاده می کنید خیلی زهکشی آزاد دارد، به دفعات بیشتر آبیاری نیاز خواهید داشت.

لازم است که در فصل بهار و تابستان ۵۰ گرم از کود آلی غنی شده کاملا طبیعی آوری را یک بار در ماه استفاده کنید.

به این روش که کمی از سطح خاک را بدون آسیب رسانیدن به ساقه و ریشه آن برداشته و کود آلی غنی شده کاملا طبیعی آوری را با فاصله از ساقه گیاه پخش نمایید و مجدد روی آن را با خاک بپوشانید.

در صورت نیاز گیاه و تنگ بودن فضا برای رشد، در فصل بهار هر ۲ سال یکبار انجام شود.

همه سرخـس ها رطوبت نسبتاً بالایی را ترجیح می دهند ، با این حال ، سرخس بوستون کمی مقاوم تر است و می تواند سطوح پایین را تحمل کند.

برای تامین رطوبت مورد نیاز گیاه می توانید یک ظرف آب در کنار آن قرار دهید و یا روی خاک آن اب اسپری کنید

می‌توان به دو روش تکثیر کرد. زمانی که گیاه ساقه‌های رونده ریشه زا تولید می‌کند، در صورت تماس انتهای ساقه‌ها با خاک گیاهان کوچک به وجود می‌آیند که پس از ریشه دار شدن، با جدا کردن و پرورش آنها می‌توان گیاهان جدیدی تولید کرده این روش بهار و تابستان بهترین زمان تکثیر است.

روش دیگر تکثیر، استفاده از هاگ‌های بوجود آمده در سطح زیرین برگ‌ها است. هاگ‌ها را روی یک صفحه کاغذ سفید جمع آوری کنید و در سینی نشاء در بستر کوکوپیت به شکل پراکنده روی سطح خاک بکارید.

سرخس اصولاً برگ های انبوهی دارد که به زیبایی این گیاه می افزاید. اما فراوانی برگ ها میتواند باعث تحریک شیوع برخی بیماری‌های قارچی باشد همچنین تماس بیش از اندازه برگ ها موجب قهوه‌ای شدن حاشیه آن ها میشود.

بنابراین در صورت زیاد شدن برگ ها بخصوص در مرکز گیاه، یا گیاه را با عمل تقسیم بوته کوچک کنید و از یک گیاه دو یا چند گیاه تهیه کرده و هر یک را به شکل گیاهی مستقل بکارید و یا آنکه از تعداد برگسار آن البته در طی چند مرحله کم کنید.